အတူတူသင်ကြားခြင်းက ကလေးငယ်တွေကို ရင်းနှီးစည်းလုံးစေ

ကျောင်းသားဘဝတစ်လျှောက် အတူတူသင်ကြား ကစားခြင်း
ရေးသားသူ - အိသူဇာ

မမြတ်နိုးခန့်နဲ့ မလှလှအောင်တို့နှစ်ယောက် ပြေးလမ်းပေါ်မှာ မြန်နိုင်သမျှ မြန်မြန်ပြေးနေကြပါတယ်။ သူတို့ဟာ ရခိုင်ပြည်နယ်မြောက်ပိုင်း၊ မောင်တောမြို့နယ်က အစိုးရစာသင်ကျောင်းရဲ့ မီတာ ၄၀၀ လက်ဆင့်ကမ်းပြေးပွဲမှာ ပါဝင်ယှဉ်ပြိုင်နေကြတာဖြစ်ပြီး ကျောင်းသားတွေနဲ့ ဆရာဆရာမတွေက သူတို့ကို စိတ်လှုပ်ရှားတက်ကြွစွာ  အားပေးနေကြပါတယ်။ 

ပန်းတိုင်နားရောက်တဲ့အချိန်မှာပဲ အသင်းခေါင်းဆောင်ဖြစ်တဲ့ မမြတ်နိုးခန့်က လဲကျသွားခဲ့ပါတယ်။ သူက သိပ်ကိုစိတ်ပျက်သွားပြီး “နောက်တစ်ခါကျရင် သမီးအကောင်းဆုံးဖြစ်အောင်ကြိုးစားမယ်”လို့ ဝမ်းပမ်းတနည်းနဲ့ ပြောရှာပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ မြတ်နိုးခန့်လေးကို သူ့အသင်းသားတွေက နားလည်ပေးတဲ့အတွက် စိတ်ပူစရာမလိုပါဘူး။ သူ့ကို သူ့ရဲ့ချစ်ရတဲ့သူငယ်ချင်း မလှလှအောင်က အားပေးနှစ်သိမ့်ပေးခဲ့ပါတယ်။

©UNICEF Myanmar/2020

မမြတ်နိုးခန့်နဲ့ မလှလှအောင်က တိုင်းရင်းသားမျိုးနွယ်၊ ဘာသာအသိုက်အဝန်းမတူကြပေမဲ့လည်း သိပ်ကိုရင်းနှီးတဲ့ သူငယ်ချင်း နှစ်ယောက်ဖြစ်ပါတယ်။ သူတို့နှစ်ယောက်စလုံးက အားကစားကို ဝါသနာပါသူလေးတွေပါ။ သမီးငယ် နှစ်ဦးစလုံးက အသက် ၁၃ နှစ်ဖြစ်ပြီး အစိုးရကျောင်းမှာ ၈ တန်းတက်ရောက်နေကြသူတွေဖြစ်ပါတယ်။ သူတို့ရဲ့ ကျောင်းမှာ ဗုဒ္ဓဘာသာဝင်၊ ဟိန္ဒူဘာသာဝင်နဲ့ မွတ်စလင်ဘာသာဝင် အပါအဝင် တိုင်းရင်းသားမျိုးနွယ်၊ ဘာသာမတူကွဲပြားတဲ့ ကျောင်းသူကျောင်းသားပေါင်း ၃၀၀ ကျော်ရှိပြီး အားလုံးအတူတကွ သင်ကြားလျက်ရှိပါတယ်။

အေရးေပၚလိုအပ္ေနသည့္ ေသာက္သံုးေရမ်ားကို ေလွျဖင့္ပို႔ေပးျခင္း

ေရးသားသူ Ye Lat Yi ႏွင့္ Kris Cahyanto

ျမန္မာ၊ ဇြန္လ ၂၀၁၉။

စစ္ေတြ၊ ရခိုင္ျပည္နယ္ - ယခုႏွစ္သည္ ရခိုင္ျပည္နယ္တြင္ ေရ အလြန္ရွားပါးသည့္ ႏွစ္ျဖစ္ပါသည္။ ယခုအခ်ိန္ထိ မိုးမရြာႏိုင္ေသးေပ။ ယခုလို ေျခာက္ေသြ႔သည့္ ေႏြကာလ တာရွည္ျခင္းေၾကာင့္ မိုးေရသိုေလွာင္ထား သည့္ ေရကန္မ်ားလည္း ေရခန္းေျခာက္လုနီးပါး ျဖစ္ေနေလသည္။ ရခိုင္ျပည္နယ္ ေက်းလက္ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးဌာန ၏ ထုတ္ျပန္ခ်က္အရ ရခိုင္ျပည္နယ္တြင္ ေက်းရြာ ၅၀ ထက္ ပိုၿပီး ေရရွားပါးသည့္ ျပႆနာကို ၾကံဳေတြ့ေနၾကရ ပါသည္။

ဧၿပီလ ၂၀ ရက္ မွ စတင္၍ ယူနီဆက္သည္ အေနာက္ရြာ စခန္းသို႔ ေရ ၃၅ ကုဗမီတာခန္႔ ေန႔စဥ္ သယ္ပို႔ေပးေနခဲ့ပါသည္။
©UNICEF Myanmar/2019/Maung Maung Oo

အေနာက္ရြာစခန္းတြင္ ေနထိုင္ေနရသည့္ ေရႊ ႔ေျပာင္းေနထိုင္သူ ေဒၚေဇာ္ရီနမ္ခါတာသည္ ကေလး ရွစ္ေယာက္ မိခင္ တစ္ေယာက္ျဖစ္ၿပီး  ေန႔စဥ္ေရထုတ္ရန္ ျပရသည့္ ေဗာက္ခ်ာႏွင့္အတူ ေရထည့္သည့္ အိုး တို႔ကို သယ္ယူလိုက္ၿပီးေနာက္ မနက္ႏွင့္ေန႔လည္ခင္းမ်ားတြင္ စခန္းတြင္း ေရျဖန္႔ေဝေပးသည့္ ေနရာသို႔ ေရ ခြဲတမ္း ရယူရန္ အျခားသူမ်ားႏွင့္ ဝင္ေရာက္ တန္းစီလိုက္ပါသည္။

ျမန္မာႏုိင္ငံရွိ ပဋိပကၡျဖစ္ပြားရာေဒသမ်ားမွ အာဟာရခ်ဳိ႕တဲ့မႈေတြအတြက္ စဥ္းစားကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းျခင္း

ရခိုင္ျပည္နယ္၊ ၂၀၁၉ ခုႏွစ္ ေမလ ၁၄ ရက္ - ၿပီးခဲ့တဲ့ ႏွစ္လခန္႔ကစၿပီး အသက္ ၁၈ လအရြယ္ ႏူးရ္ဘူရွာေလးဟာ ျပင္းထန္အာဟာရခ်ဳိ႕တဲ့ေဝဒနာခံစားေနရတဲ့အတြက္ ယူနီဆက္အဖြဲ႔ႀကီးက ပံ့ပိုးေပးထားတဲ့ ေမာင္ေတာ ငတ္မြတ္ေခါင္းပါးမႈ တိုက္ဖ်က္ေရးအဖြဲ႔ ျပင္ပလူနာဌာန ကုထုံးအစီအစဥ္ (OTP) ကေန ျဖည့္စြက္အာဟာရေတြနဲ႔ ကုထုံးေတြကို လက္ခံရယူလ်က္ရွိပါတယ္။

အစီအစဥ္ကို စတင္ေရာက္ရွိလာခဲ့ခ်ိန္က ႏူးရ္ဘူရွာရဲ႕ ကိုယ္အေလးခ်ိန္ဟာ ခုနစ္ကီလိုဂရမ္ပဲ ရွိပါတယ္။ ကုထုံးရဲ႕ ေက်းဇူးေတြေၾကာင့္ သူ႔ရဲ႕ကိုယ္အေလးခ်ိန္နဲ႔ ဘက္စုံအေျခအေနေတြ တျဖည္းျဖည္း တိုးတက္လာခဲ့ၿပီလို႔ မိခင္ျဖစ္သူ ေဒလ္ေကယက္စ္ ကေျပာျပပါတယ္။ သူက အခုဆုိရင္ ပိုၿပီးေဆာ့တတ္လာၿပီး သူ႔အေလးခ်ိန္လည္း တစ္ကီလုိဂရမ္ေတာင္ တက္လာတယ္လို႔ ေဒလ္ေကယက္စ္က အၿပဳံးေတြနဲ႔ ေျပာျပလာပါတယ္။

ေမာင္ေတာျမိဳ႕ရွိ အသက္ ၁၈ လအရြယ္ ႏူးရ္ဘူရွာ
©UNICEF Myanmar/2019/Khin Moe Aye

Executive Directors and Board members from six UNICEF National Committees visit Myanmar

From 21-23 October 2018, Executive Directors and senior Board members from six UNICEF National Committees from the Czech Republic, Germany, Hungary, Netherlands, New Zealand, and Spain, visited UNICEF’s programmes in Myanmar to understand how UNICEF is supporting the Myanmar Government to meet the needs of children in the country. Their visit included both development and humanitarian programmes to understand first-hand what it means to be there for every child, no matter what their ethnicity, community, religion or language.

Executive Directors and Board Members of six UNICEF National Committees together with UNICEF Myanmar Representative and staff at U Thant (3^rd UN Secretary General) House Museum, Yangon Myanmar 

©UNICEF Myanmar/2018/Fre Yilma

ကေလးသူငယ္ေနေပ်ာ္ေက်ာင္းမ်ား၏ သင္တန္းမ်ားက ကၽြန္မ၏ သင္ျပမႈစြမ္းရည္မ်ားကို တိုးတက္ေစခဲ့

By Tin Shwe

ဘူးသီးေတာင္၊ ရခုိင္ျပည္နယ္၊ ၇ စက္တင္ဘာ ၂၀၁၈ -  ျဖဴေႏြမိုးသည္ ဘူးသီးေတာင္၊ အမွတ္(၂) အေျခခံပညာအထက္တန္းေက်ာင္းတြင္ ဒုတိယတန္း၊ လက္ေထာက္ဆရာမအေနျဖင့္ ဆယ္ႏွစ္ေက်ာ္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခဲ့သူ ျဖစ္သည္။

၂၀၁၈ ခုႏွစ္မတုိင္မီထိ ျဖဴသည္ ဆရာ၊ဆရာမမ်ားကို အဓိကထားေသာ နည္းလမ္းျဖင့္သင္ၾကားပုိ႔ခ်ခဲ့ၿပီး ဆရာမတစ္ဦးအေနျဖင့္ သူမကိုသူမ ပုိမိုအဓိကထားေသာ ေဆာင္ရြက္ခ်က္မ်ားေပၚတြင္ အာရံုစိုက္ခဲ့သည္။ သုိ႔ေသာ္လည္း ယခုႏွစ္တြင္ သူမအတန္းအတြက္ ပညာေရး၀န္ႀကီးဌာနက သင္ရိုးသစ္ကုိ စတင္ မိတ္ဆက္လိုက္ေသာအခါ သူမသည္ ျခားနားခ်က္ကုိသတိျပဳခဲ့မိသည္။ သင္ရိုးသစ္တြင္ ဆရာ၊ ဆရာမမ်ားက အတန္းသင္ခန္းစာမ်ားႏွင့္ သင္ၾကားမႈပစၥည္းမ်ား ျပင္ဆင္ရာတြင္လည္းေကာင္း၊ အတန္း ေလ့က်င့္ခန္းမ်ားတြင္ တပည့္မ်ား တက္ၾကြစြာပူးေပါင္းပါ၀င္မႈတြင္လည္းေကာင္း ေတာင္းဆိုမႈမ်ား မ်ားျပားလာသည္။ 

 စီအက္ဖ္အက္စ္နည္းလမ္းကိုသံုး၍ ဒုတိယတန္းေက်ာင္းသားမ်ားအား ဆရာမ ျဖဴေႏြမိုးမွ သင္ၾကားေနပံု
©UNICEF Myanmar/2018/Tin Shwe

ဂ်ပန္အစိုးရ၏အေထာက္အပံ့ျဖင့္ ယူနီဆက္ဖ္က ကူညီပံ့ပိုးေသာ အေျခခံပညာဦးစီးဌာနက ဖြင့္လွစ္သည့္ ကေလးေပ်ာ္ေက်ာင္းမ်ား(စီအက္ဖ္အက္စ္)သည္ သင္ရိုးသစ္သုိ႔ေျပာင္းလဲျခင္းျဖင့္  ဆရာ/ဆရာမမ်ားကို ကူညီရန္ ရည္ရြယ္သည္။ ဘာသာစကား ကံုလံုၾကြယ္၀ေရးအစီအစဥ္ႏွင့္ ေပါင္းစပ္ထားေသာ ဤသင္တန္းက မိခင္ ဘာသာစကားသည္ ျမန္မာစကားမဟုတ္ေသာ ကေလးမ်ားကို ပုိမုိ အေထာက္အကူျဖစ္ေစရန္ ဆရာ/ဆရာမမ်ားကို ပံ့ပုိးကူညီေပးသည္။

Child Friendly Schools’ training greatly improved my teaching skills

By Tin Shwe

Buthidaung, Rakhine State, 7 September 2018 - Phyu Nway Moe is a Grade 2 Assistant Teacher who has worked at the Basic Education State High School (2) in Buthidaung for more than 10 years. 

Up until 2018, Phyu taught a ‘teacher-centred’ method in her class, focusing activities more on her as the teacher. However, when the Ministry of Education introduced a new curriculum for her class this year, she noticed a difference in which the new curriculum increases demands on both teachers, in the preparation of classes and teaching materials, and pupils, in their active participation in class exercises.

Phyu Nway Moe teaching her her Grade 2 students using the CFS method 

©UNICEF Myanmar/2018/Tin Shwe

The Child Friendly Schools (CFS), provided by the Department of Basic Education with support from UNICEF through the funding from the Government of Japan, is aimed to help teachers through this transition to the new curriculum. The training is also combined with the Language Enrichment programme, to help teachers working with children whose mother tongue is not Myanmar.

ရခိုင္ျပည္နယ္တြင္ သန္႔ရွင္းေရးလုပ္ငန္းမ်ားတိုးတက္ဖို႔ ေဒသခံျပည္သူလူထုဦးေဆာင္

ရခုိင္ျပည္နယ္သည္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးသည့္ ေဒသတစ္ခု ျဖစ္ပါသည္။ က်န္းမာေရးႏွင့္ ညီညြတ္သည့္ အိမ္သာသံုးစြဲႏိုင္မွဳသည္ စုစုေပါင္းလူဦးေရ၏ ထက္ဝက္ ၄၈%သာလွ်င္ရိွၿပီး ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ အနိမ္႔ဆံုး မ်ားမွ တစ္ခုအပါအဝင္ျဖစ္ျပီး ရခိုင္ျပည္နယ္တြင္ ေနထိုင္သည့္လူဦးေရ၏ ၅၈%သာလွ်င္ သန္႔ရွင္းသည့္ ေသာက္သံုးေရကို သံုးစြဲႏိုင္ပါသည္။ ယင္းအေျခအေနကို ေျပာင္းလဲႏိုင္ဖို႔ ယူနီဆက္သည္ ေဒသဆိုင္ရာ အစုိုးရ အဖဲြ႔ႏွင့္အတူ ျမန္မာႏို္င္ငံ ၾကက္ေျခနီအသင္းတို႔ႏွင့္ ပူးေပါင္းလွ်က္ ၿမိဳ႕နယ္ ၃ ၿမိဳ႕နယ္တြင္ က်န္းမာေရးႏွင့္ ညီညြတ္သည့္ အိမ္သာတည္ေဆာက္ျခင္းလုပ္ငန္းကို ေဒသခံလူထုဦးေဆာင္ႏိုင္ရန္ ကူညီပံ႔ပိုးေပးျခင္းကို ေဆာင္ရြက္လွ်က္ ရွိပါသည္။

ရခိုင္ျပည္နယ္၊ ေျမာက္ဦးျမိဳ႕တြင္ အသစ္တည္ေဆာက္ျပီးစီးသည့္ ေရအိမ္သာအား ေနာက္ခံထားျပီး ေဒၚဦးခိုင္ မွတ္တမ္း ဓါတ္ပံုရိုက္စဥ္။ 
©UNICEF Myanmar/2017/Moe Thu

Community members take the lead to improve sanitation in Rakhine

Rakhine State is one of the poorest and most isolated parts of Myanmar. Less than half (48 per cent) of the people have access to a hygienic toilet – one of the lowest levels in Myanmar; while only 58 per cent of people living in the State have access to safe drinking water. To help change this situation, UNICEF is working with the local government and the Myanmar Red Cross Society to encourage communities to take the lead in building sanitary latrines in three Townships. 

Daw Oo Khaing stands in front of her new latrine in Mrauk-U Township, Rakhine, Myanmar.
©UNICEF Myanmar/2017/Moe Thu

ေတာက္ပတဲ႔အနာဂတ္ဆီသို႔- ရခုိုင္ျပည္နယ္ရိွ ကေလးမ်ားအားလံုးအတြက္ အရည္အေသြးရိွ ပညာေရး သင္ယူႏိုင္ရန္ ေသခ်ာေစဖို႔

ရီွးမားအစၥလမ္၊ ဆက္သြယ္ေရးဆိုင္ရာ ကၽြမ္းက်င္သူ၊ EAPRO

ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ရခိုင္ျပည္နယ္အေနာက္ပိုင္းေဒသသည္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးဆံုးေဒသတစ္ခုျဖစ္ျပီး အထီးက်န္တည္ရိွေနသည့္ ေနရာတစ္ခုလည္းျဖစ္သည့္အတြက္ တစ္ခါတစ္ရံ ကေလးမ်ား၏ ပညာေရးကို ထိခိုက္ေစပါသည္။ မိသားစုမ်ားအေနျဖင့္ သူတို႔၏ ကေလးမ်ားကို ေက်ာင္းပို႔ရန္ ကုန္က်စရိတ္အတြက္   ၾကိဳးပမ္းၾကရသည္။ ထို႔အတြက္ေၾကာင္႔ ေက်ာင္းထြက္ႏွဳန္းအလြန္ျမင္႔မားပါသည္။ အလားတူ ေက်ာင္းသံုးပစၥည္းမ်ား လံုေလာက္မွဳမရိွျခင္းႏွင့္ ျပည္နယ္တစ္လႊား အရည္အခ်င္းျပည့္စံုသည့္ ဆရာ၊ဆရာမမ်ား ေလ်ာ႔နည္းလာျခင္းေၾကာင့္ ၃၀%ေသာ ကေလးမ်ားသည္ မူလတန္းေက်ာင္းမ်ားတြင္ ေက်ာင္းအပ္ႏွံမွဳ မလုပ္ၾကသည့္အတြက္ အဆင့္ျမင့္ပညာသင္ယူႏိုင္သည့္  နည္းလမ္းမ်ားသည္ စိုးရိိမ္ဖြယ္ရာေကာင္းေအာင္ကို နည္းပါးလာေနပါသည္။

မၾကာခဏျဖစ္ပြားေနသည့္ သဘာဝေဘးအႏၲရာယ္မ်ားႏွင့္ လူ႔အသိုက္အဝန္းႏွစ္ခုၾကား အဖန္တစ္လဲလဲ ျဖစ္ပြားေနသည့္ အၾကမ္းဖက္မွဳမ်ားႏွင့္ ပဋိပကၡမ်ားသည္လည္း ပညာေရးကို ထိခိုက္ပ်က္စီးေစပါသည္။ ဆိုလိုသည္မွာ ၂၀၁၄ခုႏွစ္ သန္းေခါင္းစာရင္းအရ ယေန႔အခ်ိန္အခါ ရခိုင္ျပည္နယ္တြင္ စာမတတ္သည့္ လူဦးေရႏွဳန္းသည္ တစ္ႏိုင္ငံလံုးပ်မ္းမွ်ႏွဳန္းထက္ ၅၀% ျမင့္မားေနသည္ကို ဆိုလိုပါသည္။ 

Towards a brighter future: Securing access to quality education for all children in Rakhine

By Shima Islam, Communications Specialist, EAPRO

Myanmar’s western Rakhine State is one of the poorest and most isolated parts of Myanmar, and often it is children’s education that suffers. Many families struggle to cover the costs of sending their children to school, resulting in soaring dropout rates. Meanwhile, a shortage of adequate school facilities and qualified teachers across the State means that almost 30% of children are not enrolled in primary school and options for higher education are worryingly scarce. 

Recurrent natural disasters and repeated episodes of intercommunal violence and conflict regularly disrupt education. This means that today adult illiteracy rates in Rakhine are 50% higher than the national average, according to the 2014 Census. 

ယွဥ္တြဲေနသည့္ ဘဝအေျခအေန ႏွစ္ခု

စင္တက္ေမာ္ကယ္ဆယ္ေရးစခန္း၊ ေပါက္ေတာ၊ ရခိုင္ျပည္နယ္

နံနက္ ၈ နာရီ အခ်ိန္ခန္႔သာရွိေသးေသာ္လည္း ကေလးမ်ား၏ သံၿပိဳင္ရြတ္ဆိုေနသည့္ အသံမ်ားေၾကာင့္ ယိုင္နဲ႔နဲ႔ ျဖစ္ေနသည့္ သစ္သားေဆာင္ စာသင္ခန္းသည္ ယိမ္းထိုးလွ်က္ရွိသည္။

စာသင္ေဆာင္ အခန္းအတြင္းတြင္ “I love the monkey, I love the flowers!” “How are you? Fine thank you!” ဟု ကေလးမ်ားက သံျပိဳင္ရြတ္ဆိုေနၾကသည္။

©UNICEF/UN061833/Brown

သခ်ၤာကေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္႔ရဲ႕ အႏွစ္သက္ဆံုးဘာသာရပ္ျဖစ္ပါတယ္၊ကၽြန္ေတာ္ႀကီးလာရင္ ဆရာဝန္ႀကီးျဖစ္ခ်င္ပါတယ္၊ ဒါမွသာ တစ္ပါးသူေတြကိုကူညီႏိုင္ပါမယ္

Gaps in education threaten the futures of all children

Sin Tet Maw camp, Pauktaw, Rakhine State

It’s barely eight in the morning but already the rickety wooden classroom is shaking to the sound of young, rhythmic voices within.

©UNICEF/UN061833/Brown
Myo Thein works on his homework at the Sin Tet Maw camp for internally displaced persons in Rakhine State, Myanmar.

ခ်န္လွပ္ခံဘဝမ်ား

By Simon Ingram - ၂၀၁၇ ခုႏွစ္၊ ေမလ

ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ဆက္လက္ျဖစ္ပြားေနသည့္ အၾကမ္းဖက္မွဳမ်ားသည္ ကေလးသူငယ္မ်ား ႏွင့္ သူတို႔၏ မိသားစုအသိုင္းအဝုိင္းမ်ားအေပၚ အက်ိဳးဆက္မ်ား ဆက္လက္ရိုက္ခတ္လွ်က္ရိွေနပါသည္။

ျမန္မာႏို္င္ငံ၏ ေဝးလံေခါင္ဖ်ား နယ္စပ္ေဒသမ်ားရိွ ကေလးမ်ားသည္ အခ်ိန္ကာလၾကာရွည္စြာျဖစ္ပြားေနသည့္ ကပ္ဆိုးမ်ား၊ လူ႔အဖြဲ႔အစည္း ႏွစ္ခု အၾကားျဖစ္ပြားသည့္ ပဋိပကၡမ်ား ႏွင့္ ခြဲျခားဆက္ဆံမွဳမ်ား၏ ေနာက္ဆက္တြဲ အက်ိဳးဆက္မ်ားကို ဆက္လက္ခံစားေနရပါသည္။  ၂၀၁၂ ခုႏွစ္တြင္ ရခိုင္ျပည္နယ္ ၌ ျဖစ္ပြားသည့္ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းႏွစ္ခုအၾကားပဋိပကၡေၾကာင့္ အိုးအိမ္စြန္႔ခြာထြက္ေျပးသူ ၁၂၀၀၀၀ ရိွျပီး အထူးအားျဖင့္ အမ်ိဳးသမီးႏွင့္ ကေလးငယ္မ်ားျဖစ္ၾကျပီး ဒုကၡသည္စခန္း သို႔မဟုတ္ ယာယီစခန္းေပါင္း ၄၀ တြင္  ေနထိုင္ေနၾကပါသည္။  

Lives on Hold

By Simon Ingram - May 2017

Ongoing violence in Myanmar continues to impact children and their communities

Children in Myanmar, especially those in remote border areas, continue to suffer the consequences of protracted crises, inter-communal conflict and discrimination. In Rakhine State, inter-communal violence that erupted in 2012 continues to plague 120,000 internally displaced people (IDP), primarily women and children, spread across 40 camps or informal sites, and host communities.

“ကေလးေတြအားလံုးဟာ ရန္မျဖစ္ၾကဘဲ အတူကစားေနၾကတယ္”

မာရီယာနာပါလာဗရာေရးသားသည္

ေမာင္ေတာ၊ ရခုိင္ျပည္နယ္ - မေစာျမတ္သူမွာ တကၠသိုလ္ဝင္တန္းစာေမးပြဲကို ႏွစ္ႀကိမ္ က်႐ႈံးၿပီးေနာက္ ဝါသနာတစ္ခုကို ေတြ႕ရွိခဲ့သည္။ သူမရဲ႕မိသားစုကို ကူညီခ်င္စိတ္ျဖင့္ ရခုိင္ျပည္နယ္၊ ေမာင္ေတာၿမိဳ႕ရွိ NGOအသိုင္းအဝိုင္းႏွင့္ ႏိုင္ငံတကာမိသားစုဝန္ေဆာင္မႈမ်ား (CFSI)တို႔က တည္ေထာင္ထားေသာ ေရွးဦးအရြယ္ကေလးသူငယ္ဖြံ႕ၿဖိဳးေရး(ECD) စင္တာတစ္ခုမွာ လက္ေထာက္ဆရာမတစ္ဦးအျဖစ္ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ခြင့္ရခဲ့သည္။ အသက္ ၂၀ ႏွစ္အရြယ္ ရွိၿပီျဖစ္ေသာ မေစာျမတ္သူသည္ သူမ၏ အလုပ္ကို လြန္စြာ ႏွစ္သက္သည္။

©UNICEF Myanmar/2016/Mariana Palavra

They are all children playing together without fighting

By Mariana Palavra

Maungdaw, Rakhine State - Saw Myat Thu failed the matriculation exam twice and that made her discover a new passion. Willing to help her family, she became an assistant teacher at an Early Childhood Development (ECD) centre implemented by the NGO Community and Family Services International (CFSI) in Maungdaw, Rakhine State. She was 20 years old and she loved it.

©UNICEF Myanmar/2016/Mariana Palavra

ရခုိင္ျပည္နယ္ရွိ လူငယ္စင္တာမ်ားရွိ ဘဝကၽြမ္းက်င္သင္တန္း - “ေပ်ာ္ရႊင္မႈကို ခံစားရတယ္။ မ်က္လံုးေတြကုိ မွိတ္ၿပီး စိတ္ကူးယဥ္မိတယ္”

မာရယာနာာ ပါလက္ဗရာ ေရးသားသည္

ေပါက္ေတာၿမိဳ႕၊ ရခုိင္ျပည္နယ္၊ မတ္လ ၂၀၁၆ - သူမရဲ႕ နာမည္က ပန္းေလးတစ္ပြင့္ရဲ႕အမည္ျဖစ္ၿပီး အျမဲတမ္း အျပံဳးပန္းေဝေနသူေလးျဖစ္သည္။ သဇင္ဆိုေသာ မိန္းကေလးသည္ လူဦးေရ ၈၀၀ ပင္မရွိသည့္ ရခုိင္ျပည္နယ္၊ ေပါက္ေတာၿမိဳ႕က ေက်ာက္ပ်ဥ္ဆိပ္ရြာတြင္ ေနထိုင္သည္။

 

သဇင္သည္ သူမ အႏွစ္သက္ဆံုးေနရာတစ္ခုျဖစ္တဲ့ ေက်းရြာလူငယ္စင္တာမွာ နာရီေပါင္းမ်ားစြာ ကုန္ဆံုးေလ့ရွိသည္။
©ယူနီဆက္ဖ္ျမန္မာ/၂၀၁၆/မာရီယာနာ ပါလက္ဗရာ

Life skills training at Youth Centres in Rakhine: “I feel happiness, I close my eyes and I start dreaming”

By Mariana Palavra

Pauktaw, Rakhine State, March 2016- She has the name of a flower and carries a permanent smile. Thazin (literally, “royal orchid”) lives in Kyauk Pyin Seik, a village in Pauktaw Township, Rakhine, with less than 800 habitants.

 

Thazin spends hours in one of her favourite places – the village Youth Centre.
Life skills trainings are being implemented in all eight youth centres run by DRC and supported by UNICEF in Rakhine, benefitting around  470 adolescents
©UNICEF Myanmar/2016/Mariana Palavra

The power of education to build a joint future for all children in Rakhine State

By Andy Brown, Communication Specialist, UNICEF East Asia and Pacific Regional Office

 

Thu Zar (right) studies with a friend in a classroom at Thea Chaung IDP camp
©UNICEF Myanmar/2015/Myo Thame

Hlaing Hlaing Oo (left) studies in a Grade 6 class at Mingan School
©UNICEF Myanmar/2015/Myo Thame

Rakhine State is one of the poorest and most isolated parts of Myanmar, and suffers from complex humanitarian needs and unaddressed development needs. Already marked by a high rate of poverty, the socioeconomic situation in Rakhine further deteriorated in 2012 following the outbreak of violence between majority Buddhist and minority Muslim communities, which displaced many Muslim communities, who were relocated in controlled camps.

ရခိုင္ျပည္နယ္ရွိ ကေလးမ်ားအားလုံး၏ ပူးတြဲအနာဂတ္ တည္ေထာင္ရန္အတြက္ ပညာေရးစြမ္းရည္

ယူနီဆက္ဖ္ အေရွ႕အာရွႏွင့္ ပစိဖိတ္ေဒသဆိုင္ရာ႐ုံးမွ ဆက္သြယ္ေရးပညာရွင္ အန္ဒီဘေရာင္း ေရးသားသည္

 

သဲေခ်ာင္း ျပည္တြင္း၌ ေနရာမဲ့ျဖစ္ေနသူမ်ား (အိုင္ဒီပီ) စခန္းရွိ စာသင္ခန္းတစ္ခုတြင္ သူငယ္ခ်င္းတစ္ဦးႏွင့္အတူ စာသင္ယူေနေသာ သူဇာ
 ©UNICEF Myanmar/2015/Myo Thame

 

မင္းဂံေက်ာင္းတြင္ ပဥၥမတန္းတက္ေနေသာ လႈိင္လႈိင္ဦး
©UNICEF Myanmar/2015/Myo Thame

ရခိုင္ျပည္နယ္မွာ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ အဆင္းရဲဆုံးႏွင့္ အထီးအက်န္ဆုံးေဒသတစ္ခုျဖစ္ၿပီး မ်ားေျမာင္လွေသာ လူသားခ်င္း စာနာေထာက္ထားမႈဆိုင္ရာ လိုအပ္ခ်က္မ်ားႏွင့္ မေျဖရွင္းရေသးေသာ ဖြံ႕ၿဖိဳးေရး လိုအပ္ခ်က္မ်ား ရွိေနသည္။ အံ့အားသင့္ဖြယ္ ေကာင္းေလာက္ေအာင္ပင္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈမွာ ၇၈ ရာခိုင္ႏႈန္း ရွိေနရာ ရခိုင္ျပည္နယ္၏ လူမႈစီးပြားေရးအေျခအေနမွာ လူမ်ားစု ျဖစ္ေသာ ဗုဒၶဘာသာႏွင့္ လူနည္းစု မြတ္စလင္မ်ားအၾကား အၾကမ္းဖက္မႈမ်ား ျဖစ္ပြားခဲ့ၿပီးေနာက္ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္တြင္ ပိုမိုဆိုး႐ြားလာခဲ့သည္။ ယင္းပဋိပကၡေၾကာင့္ မြတ္စလင္အုပ္စုမ်ားစြာ အိုးမဲ့အိမ္မဲ့ျဖစ္ခဲ့ရၿပီး ထိန္းခ်ဳပ္ထားေသာ စခန္းမ်ားတြင္ ေျပာင္းေ႐ႊ႕ေနထိုင္ခဲ့ရသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္ ဩဂုတ္လ၌ ျဖစ္ပြားခဲ့ေသာ ေရလႊမ္းမိုးမႈမ်ားက အသိုင္းအဝိုင္းႏွစ္ခုၾကား ခြဲျခားထားေသာ ကာလရွည္ၾကာစြာ အခိုင္အမာ အျမစ္တြယ္ေနသည့္ နယ္နိမိတ္ စည္းကို လ်စ္လ်ဴ႐ႈလ်က္ ဤျပသနာမ်ားကို ပိုမိုဆိုး႐ြားေစခဲ့သည္။