ေမလရဲ႕ နံနက္ခင္းတစ္ခုမွာ စာသင္ခန္းတစ္ခုထဲကေန စူးစူးဝါးဝါးအသံေတြ၊ ေအာ္သံေတြ၊ သီခ်င္းဆုိသံေတြနဲ႔ တိရစာၦန္အေကာင္ေလးေတြရဲ႕အသံေတြၾကားလုိက္ရပါတယ္။ ထိန္းလို႔မႏုိင္တဲ့ ကေလးငယ္တစ္စုရဲ႕ အသံေတြလုိ႔ထင္ခ်င္စရာပါ။ ဒါေပမဲ့ မဟုတ္ပါဘူး ဒါက လူႀကီးေတြရဲ႕ အသံျဖစ္ပါတယ္။ သူတုိ႔က သ႐ုပ္ေဆာင္ၾကတယ္။ ကေလးေတးကဗ်ာေတြဆုိၾကတယ္။ ၿပီးေတာ့ဂိမ္းေတြကစားၾကပါတယ္။
တခ်ဳိ႕က စကားနားေထာင္ၿပီးလုိက္လုပ္တဲ့ကေလးေတြပုံစံ၊ တခ်ဳိ႕က ေႏွာင့္ယွက္ေပးတဲ့ ကေလးေလးေတြရဲ႕ ပုံစံလုပ္ၾကတဲ့အခ်ိန္မွာ တျခားအဖြဲ႔တစ္ခုကေတာ့ အမူအရာေတြကုိ ေစာင့္ၾကည့္ၾကပါတယ္။ ၿပီးတဲ့အခါ သင္တန္းသားအားလုံးက ကေလးငယ္ေတြရဲ႕ သင္ခန္းစာအေပၚ သူတို႔ဘယ္ေလာက္ေကာင္းေအာင္ စီမံခန္႔ခြဲႏုိင္ခဲ့သလဲဆုိတာကုိ အဖြဲ႔လုိက္ တက္တက္ၾကြၾကြ အတူတူေဆြးေႏြးၾကည့္ခဲ့ၾကပါတယ္။