Tuesday, May 24, 2016

ပထမအႀကိမ္ ႏုိင္ငံလံုးဆုိင္ရာ လူငယ္ညီလာခံ

မာရီယာနာ ပါလက္ဗရာ ေရးသားသည္
 
ေနျပည္ေတာ္၊ ၂၀၁၆ ခုႏွစ္၊ ေမလ၊ ၁၉ ရက္ - ကခ်င္ျပည္နယ္ရွိ မကိုင္ဂ်ာ၏ရြာ၌ တုိက္ပြဲျဖစ္ခ်ိန္တြင္ သူမ ေက်ာင္းတြင္ ရွိေနခဲ့သည္။ ေခတၱခုိလႈံရာေနရာအျဖစ္ အသံုးျပဳသည့္ အေဆာင္တစ္ခုသို႔ သူမကို ေရႊ႕ေျပာင္းေပးခဲ့သည္။ ယင္းအခ်ိန္က သူမအသက္မွာ ၁၆ ႏွစ္ျဖစ္ၿပီး မိဘေတြနဲ႔ ေဝးသည့္ ယင္းေနရာတြင္ ႏွစ္လခန္႔ တစ္ေယာက္တည္း ေနထိုင္ခဲ့ရသည္။ 
 


ဓာတ္ပံု- ယူနီဆက္ဖ္ျမန္မာ/၂၀၁၆/မ်ဳိးသိမ္း

 “ကၽြန္မမိဘေတြ အသက္ရွင္ေနတယ္လုိ႔ ကၽြန္မကို ေျပာၾကတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူတုိ႔ကို ဘယ္ေတာ့မွ ထပ္မျမင္ရေတာ့မွာကို ေတြးၿပီး ကၽြန္မအရမ္းေၾကာက္တယ္”ဟု မကိုင္ဂ်ာက မ်က္ရည္ဝဲဝဲႏွင့္ ျပန္္ေျပာျပသည္။


“ေနာက္ဆံုးမွာ အေဆာင္ကေန စခန္းတစ္ခုကို ေျပာင္းေရႊ႕ရၿပီး မိဘေတြနဲ႔ ျပန္ေတြ႕ရေတာ့ မ်က္ရည္မဆည္ႏိုင္ေအာင္ အရမ္းကို ေပ်ာ္ရႊင္မိတယ္” ဟု သူမက ဆုိသည္။

ယခု အသက္ ၁၉ ႏွစ္ ရွိၿပီျဖစ္သည့္ မကိုင္ဂ်ာသည္ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္ ေအာက္တုိဘာလကတည္းက မိဘေတြႏွင့္အတူ ကခ်င္ျပည္နယ္၊ မန္စီၿမိဳ႕ရွိ မိုင္ေကာင္း ေကဘီစီစခန္းတြင္ ေနထိုင္ခဲ့ရသည္။ မႏွစ္က သူမသည္ လူငယ္ေခါင္းေဆာင္အျဖစ္ ဒိန္းမတ္ဒုကၡသည္ေကာင္စီ (ဒီအာရ္စီ) စခန္းလႈပ္ရွားမႈမ်ားတြင္ ပါဝင္ခဲ့သည္။


“ဆယ္ေက်ာ္သက္ေတြကို သူတုိ႔ရဲ႕အေတြ႕အၾကံဳေတြနဲ႔ ဗဟုသုတေတြ မွ်ေဝေပးဖုိ႔နဲ႔ ရပ္ရြာနဲ႔ စခန္းရဲ႕ လႈပ္ရွားမႈေတြမွာ ပါဝင္ႏိုင္ဖို႔ ကၽြန္မကူညီတယ္” ဟု သူမက ရွင္းျပသည္။


“အပန္းေျဖစရာေနရာေတြနဲ႔ တစ္ကိုယ္ေရသန္႔ရွင္းမႈနဲ႔ ပတ္ဝန္းက်င္အေလ့အထမရွိတဲ့အေၾကာင္းေတြ ေဆြးေႏြးတဲ့ အျပင္ ပံုမွန္လႈပ္ရွားမႈေတြလုပ္ၿပီး စခန္းကို သန္႔ရွင္းတယ္” ဟု သူမက ဆုိသည္။

တစ္ႏွစ္အၾကာတြင္ မကိုင္ဂ်ာဟာ ဒီလူငယ္ဆုိင္ရာ ပဏာမေျခလွမ္းကေန အသီးအပြင့္ေတြကို ျမင္ရၿပီ ျဖစ္သည္။


“ဆုိးသြမ္းတဲ့ ကေလးေတြေတာင္ အမ်ားႀကီး ေျပာင္းလဲသြားတယ္။ ဘယ္လိုနားေထာင္ရမယ္၊ ထိေရာက္တဲ့နည္းလမ္းနဲ႔ ဘယ္လို ပါဝင္ေဆာင္ရြက္ရမယ္ဆုိတာကို သူတုိ႔သိလာတယ္။ သူတုိ႔ရဲ႕ တစ္ကိုယ္ရည္နဲ႔ ပတ္္ဝန္းက်င္သန္႔ရွင္းေရး အေလ့အထေတြေတာင္ ေျပာင္းလဲလာတယ္။ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ မလိုလားအပ္တဲ့အရာေတြမွာ အာ႐ံုမစိုက္ေတာ့ဘူး။ သူတုိ႔ရဲ႕ ရပ္ရြာနဲ႔ သူတုိ႔ဘဝ တိုးတက္ႏုိင္မယ့္ အရာေတြကိုသာ အာ႐ံုစိုက္လာတယ္” ဟု သူမက တက္ၾကစြာ ေျပာခဲ့သည္။


အဆုိပါ အပတ္စဥ္အစည္းအေဝးမ်ားက ေျပာင္းလဲေပးလုိက္သည္မွာ ငယ္ရြယ္သည့္ ေယာက္်ားေလး၊ မိန္းကေလးမ်ားတင္ မဟုတ္ပါဘူး။


“ကၽြန္မလည္း ေျပာင္းလဲသြားတယ္။ ကၽြန္မရဲ႕အဖြဲ႕ကေန သင္ခန္းစာေကာင္းေတြနဲ႔ အေတြ႕အၾကံဳေတြ ရတယ္။ ကၽြန္မလည္း ပိုၿပီး ေကာင္းမြန္တဲ့သူ ျဖစ္လာတယ္လို႔ ခံစားရတယ္” လို႔ မကိုင္ဂ်ာက ဆုိသည္။

လူငယ္ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ သူမ အလုပ္လုပ္သျဖင့္ မကိုင္ဂ်ာမွာ ယူနီဆက္ဖ္ႏွင့္ ActionAid တုိ႔က ပံ့ပိုးၿပီး လူမႈဖူလံုေရး၊ ျပန္လည္ေနရာခ်ထားေရး ဝန္ႀကီးဌာနက ႀကီးမွဴးက်င္းပတဲ့ ပထမအႀကိမ္ လူငယ္ညီလာခံကို တက္ေရာက္ရသူ ၄၀၀ ထဲတြင္ ပါဝင္ခဲ့သည္။
 
ယူနီဆက္ဖ္မွ ၾသစေၾတးလ် အမ်ဳိးသားေကာ္မတီက ေငြေၾကးပံ့ပိုးသည့္ ယင္းပြဲတြင္ ႏုိင္ငံတစ္ဝန္းက တုိင္းရင္းသား လူငယ္မ်ား ရင္ဆုိင္ေနရေသာ ျပႆနာအရပ္ရပ္ကို ေဆြးေႏြးခြင့္ရခဲ့သည္။ အစိုးရသစ္၏ ရက္ ၁၀၀ စီမံကိန္း၏ အဓိက အခ်က္တစ္ခ်က္ျဖစ္သည့္ ႏုိင္ငံေတာ္၏ လူငယ္မူဝါဒ ေရးဆြဲရာ တြင္ပါဝင္ေသာ အစိုးရနွင့္ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားကို လမ္းညႊန္ရန္ရည္ရြယ္သည့္ ယင္းေဆြးေႏြး ပြဲတြင္ အၾကံျပဳခ်က္မ်ားစြာ ထြက္ရွိလာခဲ့သည္။
 
“လူငယ္မ်ားအတြက္ လူငယ္မ်ားျပဳလုပ္တဲ့ ဒီပထမအႀကိမ္ ႏုိင္ငံလံုးဆိုင္ရာ ညီလာခံဟာ ဖန္တီးႏုိင္စြမ္းရွိျပီး တက္ၾကြစြာလုပ္ရည္ကိုင္ရည္ရွိတဲ့ (လူငယ္)အုပ္စုကေန ဘာအရံအတားမွမရွိဘဲ သူတုိ႔ရဲ႕ အေလးထား မႈေတြ၊ ေၾကာက္ရြံ႕မႈေတြ၊ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြနဲ႔ သူတုိ႔အိပ္မက္ေတြကို တုိက္႐ိုက္နားေထာင္ရဖုိ႔ အေကာင္းဆံုးနည္းလမ္းပါပဲ” ဟု ျမန္မာႏုိင္ငံ အတြက္ ယူနီဆက္ကိုယ္စားလွယ္ ဘာထရန္ဘိန္ဗဲလ္က ေျပာခဲ့သည္။


“လူငယ္လူရြယ္ မိန္းကေလး၊ေယာက္်ားေလးေတြဟာ ျမန္မာႏုိင္ငံ ေရရွည္ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးအတြက္ အဓိက ေသာ့ခ်က္ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေန႔မွာ သူတုိ႔ရဲ႕ အခြင့္အေရးေတြကိုု ေဖာ္ေဆာင္ဖုိ႔လိုတယ္။ သင့္ေလ်ာ္တဲ့ မူဝါဒေတြ၊ ပ႐ိုဂရမ္ေတြနဲ႔ ဝန္ေဆာင္မႈေတြ သတ္မွတ္ရမယ္။ ဒါမွ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ ဖြံ႕ၿဖိဳးတုိးတက္ေရးအတြက္ ဆက္လက္ ေဆာင္ရြက္ႏုိင္မယ့္ မ်ဳိးဆက္သစ္ ျဖစ္လာႏိုင္မယ္” ဟု ၎က ဆုိသည္။

ဓာတ္ပံု- ယူနီဆက္ဖ္ျမန္မာ/၂၀၁၆/မ်ဳိးသိမ္း
လူငယ္မ်ားသည္ ၎တို႔၏ ရပ္ရြာမ်ားတြင္ ျပဳလုပ္သည့္ လူမႈေရး ေဆာင္ရြက္ခ်က္ အေတြ႕အၾကံဳမ်ားကို မွ်ေဝခဲ့ၾကကာ မသန္စြမ္း လူငယ္မ်ားကဲ့သို႔ေသာ ဓေလ့ထံုးစံအရ ေဘးထြက္ေနသည့္ အုပ္စုမ်ား ပါဝင္လာေစေရးႏွင့္ ႏိုင္ငံ့ၿငိမ္းခ်မ္းေရး တည္ေဆာက္ရန္ႏွင့္ စည္းလံုးညီညြတ္မႈ အားေကာင္းလာေစရန္ ၎တုိ႔၏ ေဆာင္ရြက္ခ်က္မ်ားကို အဓိက အသားေပး ေျပာၾကားခဲ့သည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံရွိ လူငယ္လူရြယ္ ၁၀ သန္းခန္႔ကို သက္ေရာက္ေနသည့္ မူးယစ္ေဆး၊ ပညာေရး၊ လူ႔အခြင့္အေရးႏွင့္ က်ားမတန္းတူ အခြင့္အေရး ရရွိေရးအျပင္ အလုပ္အကိုင္အခြင့္အလမ္းမ်ားႏွင့္ က်န္းမာေရးတုိ႔မွာ အဓိကေဆြးေႏြးသည့္ အထဲတြင္ ပါဝင္သည္။
 
ႏွစ္ရက္တာ ေဆြးေႏြးမႈအၿပီးတြင္ ပါဝင္ေဆြးေႏြးသူမ်ားက ညီလာခံတက္ေရာက္လာေသာ လူမႈဖူလႈံေရးနဲ႔ ျပန္လည္ေနရာခ်ထားေရး ဝန္ႀကီးဌာန၊ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ား၊ ျပည္တြင္းျပည္ပ အဖြဲ႕အစည္း မ်ားႏွင့္ အလွဴရွင္မ်ားအား အၾကံျပဳခ်က္ အေတာ္မ်ားမ်ားကို တင္ျပခဲ့ရာ ေအာက္ပါအခ်က္္မ်ား ပါဝင္သည္။
  •  ေက်ာင္းမ်ားတြင္ လိင္ပညာေပးအစီအစဥ္ပါဝင္သင့္သည္။ ဒါ့အျပင္ အားကစား၊ က်န္းမာေရး၊ အစားအစာ၊ ေရသန္႔ႏွင့္ မိလႅာစနစ္ေကာင္းမြန္ေသာ သန္႔စင္ခန္းမ်ားအတြက္လည္း စဥ္းစား သင့္သည္။
  • ဆက္ေက်ာ္သက္မ်ားအတြက္ နည္းပညာႏွင့္ အသက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္း ပညာေရးႏွင့္ သင္တန္းမ်ား လုိအပ္သည္။ ယင္းတုိ႔မွာ အလုပ္အကိုင္အခြင့္အေရး တုိးတက္ေစၿပီး အလုပ္တြင္ ေခါင္းပံုျဖတ္ခံရမႈ မရွိိေအာင္ ကာကြယ္ႏိုင္ရန္ အသံုးဝင္လိမ့္မည္ ျဖစ္သည္။
  • ေဘးအႏၱရာယ္က်ေရာက္လာလွ်င္ လူငယ္မ်ားလည္း အခ်ိန္မီ အကူအညီေပးသင့္သည့္အတြက္ သဘာဝ ပတ္ဝန္းက်င္ ကာကြယ္မႈႏွင့္ ေဘးအႏၱရာယ္ေလ်ာ့နည္းေရးဆုိင္ရာ ပညာေပး အစီအစဥ္ကိုလည္း လူငယ္မ်ား အတြက္ ျပဳလုပ္ေပးရန္လိုအပ္သည္။ 
  • အၾကမ္းဖက္မႈ၊ အႏိုင္က်င့္မႈႏွင့္ ေစာ္ကားမႈစသည့္ ကိစၥရပ္မ်ားကို လူငယ္မ်ား တိုင္ၾကားႏုိင္ရန္ အတြက္ အကူအညီေပးေရးစင္တာမ်ားကိုလည္း တည္ေထာင္သင့္သည္။
  • လူငယ္မ်ားၾကား မူးယစ္ေဆးသံုးစြဲမႈ ကာကြယ္ရန္အတြက္ ေက်ာင္းမ်ားႏွင့္ ရပ္ရြာမ်ားတြင္ ပညာေပး အစီအစဥ္မ်ား ျပဳလုပ္သင့္သည္။ အားကစား ႏွင့္ အျခား အပန္းေျဖစရာ ေဆာင္ရြက္မႈမ်ား ဖန္တီးကာ ဥပေဒကို တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ျပဳလုပ္ၿပီး ဘိန္းစိုက္သူမ်ားကို အျခားအသက္ေမြးဝမ္း ေက်ာင္းလုပ္ငန္း ဖန္တီးေပးသင့္သည္။
  • တပ္မေတာ္ႏွင့္ တုိင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕အစည္းမ်ား ၿငိမ္းခ်မ္းေရး တည္ေဆာက္ရန္၊ ပ်က္ဆီးေနေသာ လမ္းတံတားမ်ားကို ျပန္လည္တည္ေဆာက္ရန္၊ ေျမျမႇဳပ္မိုင္းမ်ားဖယ္ရွားရန္၊ က်န္းမာေရး ဝန္ေဆာင္မႈမ်ားေပးရန္ႏွင့္ တုိက္ပြဲျဖစ္ပြားခဲ့ရာေနရာမ်ားတြင္ ျပန္လည္ထူေထာင္ေရး ႏွင့္ ဖြံ႕ၿဖိဳးေရး ျပဳလုပ္ေပးရန္တုိ႔ကို လူငယ္မ်ားက တုိက္တြန္းသည္။


ဓာတ္ပံု- ယူနီဆက္ဖ္ျမန္မာ/၂၀၁၆/မ်ဳိးသိမ္း
“ဒီညီလာခံက စစ္ပြဲအဆံုးသတ္ၿပီး ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဖန္တီးဖို႔အတြက္ အားေကာင္းတဲ့ အမွာစကားကို ျဖန္႔ေဝ ေပးဖို႔ အခြင့္အေရးတစ္ခုပါ။ အဲဒါကို ကၽြန္မတုိ႔ ေစာင့္ေနစဥ္မွာ ပဋိပကၡျဖစ္ရင္ေတာင္ ပညာေရးကို မရပ္သင့္ပါဘူး။ ပညာေရးက အေရးႀကီးၿပီး ကၽြန္မတုိ႔ႏိုင္ငံရဲ႕အနာဂတ္ကို ေျပာင္းလဲေအာင္ လုပ္ႏုိင္တဲ့ အတြက္ ကေလးငယ္နဲ႔ လူငယ္ေတြ ေက်ာင္းသြားရမယ္” ဟု မကိုင္ဂ်ာက အခုိင္အမာ ေျပာခဲ့သည္။
 

No comments:

Post a Comment