ယွဥ္တြဲေနသည့္ ဘဝအေျခအေန ႏွစ္ခု

စင္တက္ေမာ္ကယ္ဆယ္ေရးစခန္း၊ ေပါက္ေတာ၊ ရခိုင္ျပည္နယ္

နံနက္ ၈ နာရီ အခ်ိန္ခန္႔သာရွိေသးေသာ္လည္း ကေလးမ်ား၏ သံၿပိဳင္ရြတ္ဆိုေနသည့္ အသံမ်ားေၾကာင့္ ယိုင္နဲ႔နဲ႔ ျဖစ္ေနသည့္ သစ္သားေဆာင္ စာသင္ခန္းသည္ ယိမ္းထိုးလွ်က္ရွိသည္။

စာသင္ေဆာင္ အခန္းအတြင္းတြင္ “I love the monkey, I love the flowers!” “How are you? Fine thank you!” ဟု ကေလးမ်ားက သံျပိဳင္ရြတ္ဆိုေနၾကသည္။

©UNICEF/UN061833/Brown

သခ်ၤာကေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္႔ရဲ႕ အႏွစ္သက္ဆံုးဘာသာရပ္ျဖစ္ပါတယ္၊ကၽြန္ေတာ္ႀကီးလာရင္ ဆရာဝန္ႀကီးျဖစ္ခ်င္ပါတယ္၊ ဒါမွသာ တစ္ပါးသူေတြကိုကူညီႏိုင္ပါမယ္

အဂၤလိပ္လို ႏွဳတ္ခြန္းဆက္ စကားကို နားလည္သေဘာေပါက္ေစရန္ အေလ႔အက်င့္ လိုအပ္ေနသည္ဟုဆိုႏိုင္ေသာ္လည္း သစ္သားေဆာင္စာသင္ေက်ာင္းထဲရိွ  သစ္သားခံုတန္းမ်ားတြင္ ထိုင္လွ်က္ စာသင္ၾကားေနသည့္ ကေလးအေယာက္ (၃၀) တြင္ စိတ္ပါဝင္စားမွဳ အျပည့္ရိွေနသည္ကိုေတာ႔ ျငင္းလို႔မရႏိုင္ေပ။ စာသင္ေဆာင္၏ အျပင္ဘက္ အစိမ္းေရာင္ သုတ္ထားသည့္ ဆိုင္းဘုတ္ေပၚတြင္ အမွတ္ (၂) အေျခခံပညာမူလတန္း ဆင့္သင္ေက်ာင္း (ယာယီ) ဟုေဖၚျပထားသည္။ 

စာသင္ၾကားေနသူက အရပ္ရွည္ရွည္ ေဘ႔စ္ေဘာ ဦးထုပ္ ေဆာင္းထားသည့္ ေက်ာင္းအုပ္ဆရာၾကီး ဦးေက်ာ္ေဆြ ျဖစ္ျပီး ေက်ာင္းသား၊ ေက်ာင္းသူမ်ား၏ ရြတ္ဆိုႏိုင္စြမ္းရိွသမွ် ရြတ္ဆိုေစရန္ အစြမ္းကုန္သင္ၾကားေပးလွ်က္ရိွပါသည္။ 

“ဒီေက်ာင္းကေတာ႔ ယာယီစာသင္ေက်ာင္းေဆာင္ေလးျဖစ္ျပီး အစိုးရရဲ႕ သင္ရိုးညႊန္းတမ္းအတိုင္း သင္ၾကား ေပးေနပါတယ္” ဟု ဆရာၾကီးမွ ေျပာသည္။ “ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ရည္ရြယ္ခ်က္ကေတာ႔ ဒီကယ္ဆယ္ေရးစခန္း မွာရိွတဲ႔ ကေလးေတြ ဟာ အစိုးရစာသင္ေက်ာင္းေတြမွာ တက္ေရာက္မသင္ၾကားနိုင္တဲ႔အတြက္ ဒီကေလးေတြရဲ႕ပညာေရး အဆင့္အတန္းကို ျမွင့္တင္ေပးဖို႔ ရည္ရြယ္သင္ၾကားေနတာျဖစ္ပါတယ္” 

စင္တက္ေမာ္ ကယ္ဆယ္ေရးစခန္းတြင္ မြတ္ဆလင္ ကေလးငယ္ ၅၁၈ ဦး တက္ေရာက္ပညာသင္ၾကားလွ်က္ရိွသည္။ သူတို႔၏မိသားစုဝင္မ်ားသည္ ရခိုင္ျပည္နယ္ စစ္ေတြျမိဳ႕၏ေတာင္ဘက္ ကမ္းရိုးတန္းေဒသမ်ားတြင္ ေနထိုင္ျပီး မြတ္ဆလင္ ႏွင့္ ဗုဒၶဘာသာ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းႏွစ္ခုအၾကား ျဖစ္ပြားသည့္ အၾကမ္းဖက္ပဋိပကၡမ်ားေၾကာင့္ ေျပာင္းေရႊ႕လာသူမ်ားျဖစ္ၾကျပီး ၂၀၁၂ ခုႏွစ္ကတည္းက ထိုစခန္းတြင္ အေျခခ်ေနထိုင္ၾကသူမ်ားျဖစ္သည္။

အသက္ (၆) ႏွစ္ အရြယ္၊ တတိယေက်ာင္းသား ေမာင္မ်ိဳးသိန္းလည္္း မိသားစုနဲ႔အတူ ေနအိမ္ကို စြန္႔ခြာထြက္ေျပးလာသူ တစ္ေယာက္ျဖစ္သည္။ ယခုအခ်ိန္မွာေတာ႔ သူ႔အသက္ (၁၀) ႏွစ္အရြယ္သို႔ ေရာက္ခဲ႔ျပီး စင္တက္ေမာ္ ကယ္ဆယ္ေရးစခန္းမွာ ေနထိုင္လွ်က္ရိွပါသည္။ သူကေတာ႔ ပညာေရးကို ဆံုးခန္းတိုင္တက္ ေရာက္ သင္ၾကားလိုျပီး ယခုအခ်ိန္မွာ ျမန္မာစာ၊ အဂၤလိပ္စာ၊ သိပၸံ နဲ႔ သခ်ၤာဘာသာရပ္ေတြကို ေလ႔လာေနပါသည္။ 

“သခ်ၤာကေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္႔ရဲ႕အႏွစ္သက္ဆံုးဘာသာရပ္ျဖစ္ပါတယ္၊ ကၽြန္ေတာ္ၾကီးလာရင္ ဆရာဝန္ၾကီးျဖစ္ခ်င္ပါ တယ္၊ ဒါမွသာ တစ္ပါးသူေတြကို ကူညီႏိုင္ပါမယ္” လို႔ ေမာင္မ်ိဳးသိန္းကေျပာသည္။

သို႔ေသာ္လည္း ျပႆနာတစ္ခုကရိွေနပါသည္- ေမာင္မ်ိဳးသိန္းအေနနဲ႔ လာမယ္႔စာသင္ႏွစ္တြင္ အေျခခံပညာမူလတန္းအဆင့္ ျပီးေျမာက္မည္ျဖစ္ေသာ္လည္း သူ႔အတြက္ ဆက္လက္တက္ေရာက္ပညာသင္ယူႏိုင္ဖို႔ အလယ္တန္းေက်ာင္း မရိွပါ။ ေမာင္မ်ိဳးသိန္း၏ဆရာ ေက်ာင္းအုပ္ဆရာၾကီး ဦးေက်ာ္ေဆြအေနနဲ႔ကေတာ႔ ဒါဟာ အက်ပ္အတည္းတစ္ခုလို႔ စိတ္မသက္သာစြာနဲ႔ခံယူထားပံုရပါသည္။ 

“ကၽြန္ေတာ္တို႔ဆီမွာ အလယ္တန္းေက်ာင္းလိုအပ္ေနပါတယ္၊ ဒါမွသာ ကေလးမ်ားပညာဆက္လက္ဆည္းပူးႏိုင္ပါမယ္။ ပညာဆက္လက္သင္ယူႏိုင္ပါမွ သူတို႔ေလးေတြရဲ႕အိမ္မက္ေတြအေကာင္အထည္ေပၚလာမွာျဖစ္ပါတယ္” 

အေျခခံလူမႈေရး၀န္ေဆာင္မႈမ်ားတြင္ ရင္းႏွီးျမွပ္ႏွံမႈမရွိသည့္အတြက္ ကေလးမ်ား၏ တိုးတက္မႈတြန္႔ဆုတ္

ကုလားတန္ျမစ္ရဲ႕ တစ္ဖက္ကမ္း စစ္ေတြျမိဳ႕ရိွ ဗုဒၶဘာသာ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းအတြင္း ဆင္းရဲႏြမ္းပါးသည့္ မိသားစုမ်ားအေနျဖင့္ သူတို႔၏ကေလးမ်ား ပညာသင္ယူေစဖို႔ ေရြးခ်ယ္စရာ ေက်ာင္းမ်ား နည္းပါးေနသည္ကို စိုးရိမ္လွ်က္ရိွသည္။ 

အသက္ ၁၁ ႏွစ္အရြယ္ မတာယု သည္ ရုန္းကန္လွဳပ္ရွားေနရသည့္ မိသားစုမွေမြးဖြားလာျပီး အေဒၚၿဖစ္သူနဲ႔ၾကီးျပင္းလာကာ သူမကို စာသင္ခန္းဆီသို႔ မပို႔ႏိုင္ဘဲ ေစ်းမွာ ငါးေရာင္းဖို႔ အေဒၚ ကို ဝိုင္းဝန္းကူညီေပးေနရသည္။ 

သို႔ေသာ္ လြန္ခဲ႔ေသာ တစ္ႏွစ္က သူမ ေနထိုင္ရာေဒသမွာ ယူနီဆက္ နဲ႔ ျမန္မာႏိုင္ငံစာတတ္ေျမာက္ေရးအေထာက္အကူျပဳ ပင္မ ဌာန (MLRC) တို႔ ပူးေပါင္းဖြင့္လွစ္သည္႔ မူလတန္းအဆင့္ ေက်ာင္းျပင္ပ ပညာေရး စာသင္ေက်ာင္းတြင္ သူမတက္ေရာက္ပညာသင္ၾကားခြင့္ရခဲ႔ပါသည္။ ယခုအခါမွာ သူမသည္ ေက်ာင္းမွာ ေပ်ာ္ျပီး စာေတာ္တဲ႔ ကေလးတစ္ေယာက္ျဖစ္လို႔ေနပါျပီ။

သို႔ေသာ္ျငားလည္း ေမာင္မ်ိဳးသိန္း လို ေလးတန္းေအာင္ျပီးေနာက္၊ မတာယုလို ပညာဆက္လက္သင္ၾကားဖို႔ အစိုးရ အလယ္တန္းေက်ာင္းမရိွတဲ႔ သူတို႔ေဒသမွာ သူတို႔ရဲ႕ပညာေရးကို အဆံုးသတ္ဖို႔သာလွ်င္ရိွေပေတာ႔မည္။ 

“ကၽြန္မေက်ာင္းမသြားရတဲ႔အခ်ိန္ေတြမရိွခ်င္ပါဘူး၊ ေက်ာင္းမွာဆိုရင္ပိုေပ်ာ္ပါတယ္ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ႔ တစ္ခုခု ကို သင္ယူႏိုင္တဲ႔အျပင္ သူငယ္ခ်င္းေတြအမ်ားၾကီးရပါတယ္” ဟုမတာယုက ေျပာျပပါတယ္။

ေမာင္မ်ိဳးသိန္းလို မတာယုလို ကေလးမ်ားေတြကို ေက်ာင္းမွာ ဆက္လက္ပညာသင္ၾကားႏိုင္ဖို႔  ယူနီဆက္၊ Save the Children၊ Plan International၊ the European Union၊ ဒိန္းမတ္ ႏွင့္ အျခားေသာ အဖြဲ႔အစည္းမ်ားက ပူးေပါင္းျပီး ပံ႔ပိုးေဆာင္ရြက္ေပးလွ်က္ရိွပါသည္။ 

“ပညာေရးကို ဆံုးခန္းတိုင္မသင္ရျခင္းသည္ ရခိုင္ျပည္နယ္ရိွ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းမ်ားအေပၚအက်ိဳးသက္ေရာက္မွဳျဖစ္ေစ သည္႔အျပင္ ကေလးသူငယ္မ်ား၏ အေျခခံလိုအပ္ခ်က္မ်ားကို မျဖည့္စီးေပးႏိုင္သည့္အတြက္ ကေလးမ်ား၏ တိုးတက္မွဳကို ေနာက္ျပန္ဆြဲသလိုျဖစ္ရေၾကာင္း” ယူနီဆက္ ၏ စစ္ေတြအေျခစိုက္ေဒသဆိုင္ရာရံုး၏ အၾကီးအကဲျဖစ္သူ Mandie Alexander ကေျပာပါသည္။

“ကၽြန္မတို႔နဲ႔အတူ မိတ္ဖက္အဖြဲ႔အစည္းမ်ားအားလံုးက ႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရနဲ႔ပူးေပါင္းျပီး မြတ္ဆလင္ ႏွင့္ ဗုဒၶဘာသာ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းမ်ားရိွ  ကေလးမ်ားအတြက္ မူလတန္းလြန္ ပညာေရး အခြင့္အလမ္းမ်ား ပံ႔ပိုးေပးႏိုင္ဖို႔ ေဆာင္ရြက္လွ်က္ရိွပါသည္”ဟုေျပာပါသည္။