ေက်ာင္းျပဳျပင္ျခင္းေၾကာင့္ စာသင္ခန္းမ်ား ပိုမိုေကာင္းမြန္ၿပီး ျပံဳးေပ်ာ္ရႊင္ေသာ မ်က္ႏွာမ်ားကို ေတြ႕ရွိရသည္

ေက်ာင္းဆရာမ ေဒၚဝင္းႏြယ္စိုးက ၁၀ႏွစ္အရြယ္ ေက်ာင္းသားမ်ားကို သဘာဝေဘးအႏၱရာယ္ ေဘးကင္းလံုျခံဳေရးစာေစာင္ကို ရွင္းျပေနစဥ္

 

 “အဲဒီလို ေရႀကီးတာမ်ဳိး ကၽြန္မတုိ႔ေဒသမွာ တစ္ခါမွမျဖစ္ဖူးခဲ့ဘူး” ဟု ဧရာဝတီတုိင္းေဒသႀကီး၊ သာေပါင္း ၿမိဳ႕နယ္၊ ႏြားေတာင္းရြာက မူလတန္းျပဆရာမ ေဒၚဝင္းႏြယ္စိုးက ျပန္ေျပာင္းေျပာျပသည္။

၂၀၁၅ ခုႏွစ္ ဇူလုိင္လ ေႏွာင္းပိုင္းမွာ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ တုိက္ခတ္ခဲ့ေသာ ကိုမန္ ဆုိင္ကလံုး မုန္တုိင္းေၾကာင့္ မိုးအႀကီးအက်ယ္ ႏွစ္ႀကိမ္ရြာသြန္းခဲ့သျဖင့္ သာေပါင္းၿမိဳ႕နယ္တြင္ ေရႀကီးကာ မိသားစု ၂,၄၉၁ စုမွ လူေပါင္း ၁၁,၂၇၀ ဦးမွာ အိုးမဲ့အိမ္မဲ့ ျဖစ္ခဲ့ၾကသည္။ အဆိုပါ ေရႀကီးမႈမ်ားေၾကာင့္ ယင္းေဒသအတြင္းရွိ စာသင္ေက်ာင္းေပါင္း ၂၂၅ ေက်ာင္းမွ ၇၅ ေက်ာင္းကို ေရလႊမ္းမိုးခဲ့ၿပီး ေက်ာင္းမ်ားကို တစ္လေက်ာ္ ပိတ္ထားခဲ့ရသည္။

“ေရႀကီးတာက ေတာ္ေတာ္ေလး ျပင္းထန္တဲ့အတြက္ ေက်ာင္းေတြ ပ်က္စီးကုန္တယ္” ဟု World Vision Myanmar မွ သဘာဝေဘးအႏၱရာယ္ တံု႔ျပန္ေရးဌာနမန္ေနဂ်ာ ဦးမိုးသူက ရွင္းျပသည္။
 

ဂ်ပန္အစိုးရ၏ ေငြေၾကးေထာက္ပံ့မႈျဖင့္ ယူနီဆက္ဖ္ႏွင့္ World Vision Myanmar တုိ႔ ပူးေပါင္းကာ ေရလႊမ္းမိုးမႈဒဏ္ခံ ကေလးငယ္မ်ား ပညာသင္ၾကားႏုိင္ရန္အတြက္ သာေပါင္းၿမိဳ႕နယ္တြင္ ေက်ာင္း ျပန္လည္တည္ေဆာက္ျခင္းကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္။ ယင္းေဆာင္ရြက္မႈတြင္ ေက်ာင္းေပါင္း ၃၆ ေက်ာင္းျပဳျပင္ေပးၿပီး ေက်ာင္းသား ၇၅,၀၀ ခန္႔အတြက္ စာသင္ခန္းမ်ား ေကာင္းမြန္ ေစျခင္း ပါဝင္သည္။ ယင္းျပဳျပင္မႈအျပင္ ပရိေဘာဂမ်ား၊ သင္ေထာက္ကူ ပစၥည္းမ်ားႏွင့္ ေက်ာင္းသားမ်ား အတြက္ သင္ၾကားေရး အေထာက္ပံ့မ်ား ခြဲေဝေပးျခင္းလည္း ပါဝင္သည္။

“ေရနဲ႔ မိလႅာအေဆာက္အအံုေတြအတြက္လည္း ေက်ာင္းေပါင္း ၁၃ ေက်ာင္းမွာ ကူညီတည္ေဆာက္ ေပးခဲ့ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ တစ္ကိုယ္ေရနဲ႔ ပတ္ဝန္းက်င္ သန္႔ရွင္းေရးအတြက္ ေက်ာင္းသားေတြနဲ႔ ဆရာမေတြကို ပညာေပး အစီအစဥ္ေတြလည္း ထည့္သြင္းခဲ့တယ္။ ၿပီးေတာ့ အနာဂတ္မွာ ေရႀကီးမႈေတြနဲ႔ အျခားအလားအလာရွိတဲ့ သဘာဝေဘးအႏၱရာယ္ေတြအတြက္ ျပင္ဆင္ဖို႔ ဆရာေတြနဲ႔ ေက်ာင္းသားေတြကို ကူညီေပးခဲ့တယ္။ ဆရာေတြနဲ႔ ေက်ာင္းသားေတြက ေဘးအႏၱရာယ္အတြက္ ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္မႈ အစီအစဥ္ေတြကို အတူတကြ ျပဳလုပ္ခဲ့ၾကပါတယ္” ဟု ဦးမိုးသူက ရွင္းျပခဲ့သည္။

“တည္ေဆာက္ျပဳျပင္မႈေတြ မလုပ္ခင္မွာ ရာသီဥတုမေကာင္းလို႔ ေက်ာင္းေတြ ပိတ္ခဲ့ရတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေႏြရာသီမွာ ေက်ာင္းေတြပိတ္ဖို႔ မလိုေတာ့ပါဘူး။ ေရႀကီးရင္ေတာင္ မလုိေတာ့ဘူး။ အဲဒီေတာ့ ကၽြန္မတုိ႔ ေက်ာင္းသားေတြက အေႏွာင့္အယွက္နည္းပါးစြာနဲ႔ သူတုိ႔ရဲ႕ သင္ခန္းစာေတြမွာ ပိုၿပီးအာ႐ံုစိုက္ႏုိင္ ေတာ့မယ္” ဟု ေဒၚဝင္းႏြယ္စိုးက ဆုိသည္။

စတုတၳတန္းမွာ ပညာသင္ၾကားေနတဲ့ ၁၀ ႏွစ္အရြယ္ မသူဇာဝင္းက “အရင္က သမီးတုိ႔ေက်ာင္းက ေသးေသးေလး။ စာသင္ခန္းေတြၾကားမွာ အကန္႔ခြဲထားတာေတြ မရွိခဲ့ဘူး။ အဲဒီေတာ့ စာသင္ရတာ အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္တယ္” လို႔ ရွင္းျပသည္။

“သမီးတုိ႔ရဲ႕ အသစ္ေဆာက္လုိက္တဲ့ ေက်ာင္းႀကီးမွာ ေပ်ာ္တယ္။ အခု ဆရာေတြ ဘာေတြ သင္ေနတယ္ ဆုိတာ ၾကားႏုိင္ၿပီ” ဟု သူမရဲ႕ အတန္းေဖာ္ သဇင္ၿဖိဳးကလည္း ဝင္ေျပာသည္။