လုိင္လာအက္ဘရာႏွင့္ မာရီရာနာ ပယ္လက္ဗရာ ေရးသားသည္
ေမာင္းေတာၿမိဳ႕၊ ရခိုင္ျပည္နယ္၊ ၂၀၁၆ ခုႏွစ္၊ ဇန္နဝါရီလ - ကေလး ၇ ဦး၏ ဖခင္ ကိုလီမူလာတစ္ေယာက္ ၂၀၁၅ခုႏွစ္ ေအာက္တုိဘာလအတြင္းက ေန႔ရက္ေတြကို ဘယ္ေသာအခါမွ ေမ့ေတာ့မည္ မဟုတ္ေပ။ ၎၏ အငယ္ဆံုး ကေလးျဖစ္ေသာ ၁၇ လသား ဂ်က္ရွာအာရာဖက္မွာ ေနမေကာင္းျဖစ္၍ ေဆး႐ံုတြင္ အႀကိမ္ႀကိမ္သြားျပၿပီး ေဆးကုသမႈ ခံယူခဲ့သည့္တုိင္ ကေလးမွာ ျပန္ျပန္၍ ေနမေကာင္းျဖစ္ေနခဲ့သည္။
“တစ္ေန႔ ကၽြန္ေတာ့္မိဘေတြရဲ႕ ရြာက အလွဴတစ္ခုက အျပန္မွာသားက မတ္တပ္ရပ္ဖို႔ ႀကိဳးစားၾကည့္တိုင္း ျပန္ျပန္လဲက်ေနတယ္” ဟု အသက္ ၄၃ ႏွစ္အရြယ္ ဖခင္ႀကီးက ျပန္ေျပာင္းေျပာျပသည္။
ကေလးမွာပို၍ အားနည္းလာၿပီး မတ္တပ္ပင္ မရပ္ႏုိင္ေတာ့သည့္ အေျခအေနသို႔ ေရာက္လာသည့္ အခါတြင္ ေဆး႐ံုတင္လုိက္ရသည္။ ေဆးစစ္ၿပီးသည့္ေနာက္ ေဆးစစ္တမ္းမွာ တစ္လအၾကာ ေအာက္တုိဘာလ ထဲတြင္ ရရွိခဲ့သည္။
“ကေလးက ပိုလီယိုျဖစ္တာလို႔ ဆရာဝန္ေတြက ေျပာတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ အရမ္းခံစားရၿပီး စိတ္ေတြ႐ႈပ္ေထြး သြားတယ္။ ကိုယ့္ကိုကိုယ္လည္း လံုးဝအသံုးမက်တဲ့သူတစ္ေယာက္လို ခံစားရတယ္” ဟု ကိုလီမူလာက ေျပာသည္။
“ကေလးက ပိုလီယိုျဖစ္တာလို႔ ဆရာဝန္ေတြက ေျပာတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ အရမ္းခံစားရၿပီး စိတ္ေတြ႐ႈပ္ေထြး သြားတယ္။ ကိုယ့္ကိုကိုယ္လည္း လံုးဝအသံုးမက်တဲ့သူတစ္ေယာက္လို ခံစားရတယ္” ဟု ကိုလီမူလာက ေျပာသည္။
 |
| ©UNICEF Myanmar/2016/Thiha Tun |
၂၀၁၅ ခုႏွစ္၌ ေမာင္းေတာၿမိဳ႕တြင္ ကာကြယ္ေဆးမွ အသြင္ေျပာင္းလာသည့္ vaccine-derived polio virus (VDPV) အသြင္ေျပာင္း ပိုလီယို ေရာဂါတစ္မ်ိဳး ကူးစက္မႈျဖစ္ပြားေၾကာင္း သိရသည့္ ကေလး ႏွစ္ဦးတြင္ ဂ်က္ရွာအာရာဖက္မွာ တစ္ဦးျဖစ္သည္။ ကာကြယ္ေဆးထိုး/တုိက္ေကၽြးျခင္း လႊမ္းျခံဳႏုိင္မႈ နည္းပါးျခင္း၏ ရလဒ္အျဖစ္ ယင္းသို႔ေသာ ျဖစ္ရပ္မ်ား ထြက္ေပၚလာျခင္းျဖစ္ရာ ရခိုင္ျပည္နယ္တြင္ ၿပီးခဲ့သည့္ ႏွစ္အနည္းငယ္အတြင္းက ကာကြယ္ေဆးထိုး/တုိက္ေကၽြးျခင္း လႊမ္းျခံဳႏုိင္မႈမွာ ၈၀ ရာခုိင္ႏႈန္းေအာက္တြင္သာ ရွိသည္။ အမွန္တကယ္မူ ယင္းျပည္နယ္အတြင္းရွိ ၿမိဳ႕နယ္အခ်ဳိ႕တြင္ ပိုလီယိုေဆး ၃ ႀကိမ္တုိက္ေကၽြးမႈ ရရွိခဲ့သည့္ ကေလးငယ္ ၂၇ ရာခုိင္ႏႈန္းသာ ရွိသည္။
ပံုမွန္ ကာကြယ္ေဆး တုိက္ေကၽြးျခင္း ဝန္ေဆာင္မႈမ်ား ျပဳလုပ္ရျခင္းမွာ ျမန္မာ့က်န္းမာေရးစနစ္ အတြက္ စိန္ေခၚမႈတစ္ရပ္ျဖစ္ၿပီး အထူးသျဖင့္ သြားေရာက္ရန္ ခက္ခဲေသာ ေဒသမ်ားျဖစ္သည္။ ရလဒ္အျဖစ္ ကေလးငယ္မ်ားကို ကူးစက္ေရာဂါပိုးမ်ားမွ ကာကြယ္ေပးႏုိင္မႈ ေလ်ာ့နည္းေစသည္။ မူစလင္လူမ်ဳိးမ်ား အမ်ားစုေနထိုင္ရာ ေမာင္းေတာၿမိဳ႕တြင္ ဘာသာစကားႏွင့္ ယဥ္ေက်းမႈ အတားအဆီးမ်ားလည္း ရွိေသးရာ ရပ္ရြာႏွင့္ အေျခခံက်န္းမာေရးဝန္ထမ္းမ်ားႏွင့္ ေစတနာ့ဝန္ထမ္း မ်ားၾကား ကင္းကြာမႈကို ပိုမိုျမင့္မား ေစသည္။ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္၊ ရခုိင္ျပည္နယ္တြင္ ျဖစ္ပြားခဲ့ေသာ လူမ်ဳိးစုမ်ားၾကား ပဋိပကၡမွာလည္း ယင္းေဒသသို႔ သြားေရာက္ရန္ ပိုမိုခက္ခဲေစၿပီး ရလဒ္အျဖစ္ အသိုင္းအဝိုင္းအားလံုးမွ ကေလးငယ္မ်ား အားလံုးအတြက္ အႏၱရာယ္ ပိုမိုျမင့္မားရသည္။
“တံု႔ျပန္မႈအျဖစ္ ေဒသတြင္း ကူးစက္ျပန္႔ပြားမႈကို ရပ္တန္႔ဖို႔နဲ႔ ေနာက္ထပ္ ျပန္႔ပြားမႈမရွိေအာင္ ကာကြယ္ဖို႔ လုပ္ေဆာင္ေနပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒီဗိုင္းရပ္စ္ ပ်ံ႕ႏွံ႔မႈကို တားဆီးႏုိင္ဖုိ႔ အထိေရာက္ဆံုး နည္းလမ္းကေတာ့ အၾကမ္းဖက္မႈျဖစ္ပြားရာ ေဒသေတြမွာ ေနထုိင္တဲ့ ကေလးငယ္ေတြ အပါအဝင္ ကေလးငယ္အားလံုးရဲ႕ ခုခံစြမ္းအားကို ပံုမွန္ ကာကြယ္ေဆးထုိးျခင္းကေန တစ္ဆင့္ တုိးျမႇင့္ေပးဖုိ႔ပါပဲ” ဟု ယူနီဆက္ဖ္၏ ျမန္မာႏုိင္ငံ ကိုယ္စားလွယ္ ဘာထရန္ ဘိန္ဗယ္လ္က ေျပာသည္။
အသက္ ၅ ႏွစ္ေအာက္ ကေလးငယ္ ၄.၆ သန္းကို ရည္ရြယ္လ်က္ ျမန္မာႏိုင္ငံရွိ ၿမိဳ႕နယ္ ၃၃၀ စလံုး တြင္ ပိုလီယိုေရာဂါ ကာကြယ္ေဆး တုိက္ေကၽြးေရး စည္း႐ံုးေဆာင္ရြက္မႈမ်ားကို ေဆာင္ရြက္ရန္ က်န္းမာေရး ဝန္ႀကီးဌာနအား ယူနီဆက္ဖ္ႏွင့္ ဒဗလ်ဴအိတ္ခ်္အို(WHO) က ကူညီပံ့ပိုးေပးလ်က္ရွိသည္။ အဆိုပါ ေဆာင္ရြက္မႈ၏ ဒီဇင္ဘာႏွင့္ ဇန္နဝါရီလမ်ားတြင္ ျပဳလုပ္ေသာ ပထမ သံုးၾကိမ္သည္ ရခုိင္၊ ခ်င္း၊ မေကြး၊ ပဲခူးႏွင့္ ဧရာဝတီအတြင္းရွိ အႏၱရာယ္ျမင့္မားေသာ ၿမိဳ႕နယ္ ၂၂ ၿမိဳ႕နယ္ရွိ ကေလးမ်ားကို ရည္ရြယ္ျပဳလုပ္သည္။ ထို႔အျပင္ တစ္ႏုိင္ငံလံုးဆုိင္ရာ ပိုလီယိုကာကြယ္ေဆးတုိက္ေကၽြးမႈကို ႏိုင္ငံအႏွံ႔တြင္ ေဖေဖာ္ဝါရီလ ၂၀ရက္မွ စတင္ ျပဳလုပ္မည္ျဖစ္သည္။
“တံု႔ျပန္မႈအျဖစ္ ေဒသတြင္း ကူးစက္ျပန္႔ပြားမႈကို ရပ္တန္႔ဖို႔နဲ႔ ေနာက္ထပ္ ျပန္႔ပြားမႈမရွိေအာင္ ကာကြယ္ဖို႔ လုပ္ေဆာင္ေနပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒီဗိုင္းရပ္စ္ ပ်ံ႕ႏွံ႔မႈကို တားဆီးႏုိင္ဖုိ႔ အထိေရာက္ဆံုး နည္းလမ္းကေတာ့ အၾကမ္းဖက္မႈျဖစ္ပြားရာ ေဒသေတြမွာ ေနထုိင္တဲ့ ကေလးငယ္ေတြ အပါအဝင္ ကေလးငယ္အားလံုးရဲ႕ ခုခံစြမ္းအားကို ပံုမွန္ ကာကြယ္ေဆးထုိးျခင္းကေန တစ္ဆင့္ တုိးျမႇင့္ေပးဖုိ႔ပါပဲ” ဟု ယူနီဆက္ဖ္၏ ျမန္မာႏုိင္ငံ ကိုယ္စားလွယ္ ဘာထရန္ ဘိန္ဗယ္လ္က ေျပာသည္။
အသက္ ၅ ႏွစ္ေအာက္ ကေလးငယ္ ၄.၆ သန္းကို ရည္ရြယ္လ်က္ ျမန္မာႏိုင္ငံရွိ ၿမိဳ႕နယ္ ၃၃၀ စလံုး တြင္ ပိုလီယိုေရာဂါ ကာကြယ္ေဆး တုိက္ေကၽြးေရး စည္း႐ံုးေဆာင္ရြက္မႈမ်ားကို ေဆာင္ရြက္ရန္ က်န္းမာေရး ဝန္ႀကီးဌာနအား ယူနီဆက္ဖ္ႏွင့္ ဒဗလ်ဴအိတ္ခ်္အို(WHO) က ကူညီပံ့ပိုးေပးလ်က္ရွိသည္။ အဆိုပါ ေဆာင္ရြက္မႈ၏ ဒီဇင္ဘာႏွင့္ ဇန္နဝါရီလမ်ားတြင္ ျပဳလုပ္ေသာ ပထမ သံုးၾကိမ္သည္ ရခုိင္၊ ခ်င္း၊ မေကြး၊ ပဲခူးႏွင့္ ဧရာဝတီအတြင္းရွိ အႏၱရာယ္ျမင့္မားေသာ ၿမိဳ႕နယ္ ၂၂ ၿမိဳ႕နယ္ရွိ ကေလးမ်ားကို ရည္ရြယ္ျပဳလုပ္သည္။ ထို႔အျပင္ တစ္ႏုိင္ငံလံုးဆုိင္ရာ ပိုလီယိုကာကြယ္ေဆးတုိက္ေကၽြးမႈကို ႏိုင္ငံအႏွံ႔တြင္ ေဖေဖာ္ဝါရီလ ၂၀ရက္မွ စတင္ ျပဳလုပ္မည္ျဖစ္သည္။
“ကာကြယ္ႏုိင္ၿပီး အင္အားေလ်ာ့ေအာင္ ျပဳလုပ္ႏိုင္တဲ့ ေရာဂါအားလံုးကေန ကေလးငယ္မ်ားကို ကာကြယ္ေပးဖို႔ ခႏၶာကိုယ္တြင္း ေရာဂါျဖစ္ေစတဲ့ ပဋိဇာတ္အားလံုးကို ကာကြယ္မႈေတြ ခ်ဲ႕ထြင္ ဖို႔အတြက္ အစိုးရကို ယူနီဆက္ဖ္က တုိက္တြန္းထားပါတယ္” ဟု ဘာထရန္ ဘိန္ဗယ္လ္ က ေျပာသည္။ ဤပန္းတိုင္ကို ေရာက္ရွိေစရန္အတြက္ ခ်က္ခ်င္းစတင္သည့္ ေျခလွမ္းတစ္ခုမွာ ကာကြယ္ေဆး စီမံခန္႔ခြဲမႈႏွင့္ အစိုးရ၏ က်န္းမာေရးဘတ္ဂ်က္တြင္ Cold Chain စနစ္မ်ားကို ဦးစားေပး ျပဳလုပ္ရန္ႏွင့္ ကာကြယ္ေဆး ထိုး/တုိက္ေကၽြးျခင္းကို လိုလားမႈ ပိုမိုျမင့္တက္လာရန္ အလို႔ငွာ ရပ္ရြာမ်ားသို႔ လက္လွမ္းမီမႈ ျမႇင့္တင္ရန္တုိ႔ ျဖစ္သည္။
“အစိုးရနဲ႔ က်န္းမာေရးဆုိင္ရာ အက်ဳိးတူပူးေပါင္းသူအားလံုးရဲ႕ ညီညီညြတ္ညြတ္ပူးေပါင္း အားထုတ္မႈ ေတြေၾကာင့္ အနာဂတ္မွာ ႏိုင္ငံအႏွံ႔ ပံုမွန္ကာကြယ္ေဆး ထုိး/တုိက္ေကၽြးမႈ လႊမ္းျခံဳႏိုင္မႈ ျမင့္တက္ လာျခင္းနဲ႔ ကာကြယ္ေဆးနဲ႔ ကာကြယ္ႏိုင္တဲ့ ေရာဂါျဖစ္ပြားမႈ အႏၱရာယ္မ်ား ေလ်ာ့က်ျခင္းတို႔ ျဖစ္ေပၚလာ ပါလိမ့္မယ္” ဟု ၎က ေျပာသည္။
ကေလးငယ္မ်ားအားလံုးကို ကာကြယ္ေဆးထုိး/တိုက္ေကၽြးေရး ဆုိသည့္ တစ္ခုတည္းေသာ ဘံုပန္းတုိင္ကို အေထာက္အကူျဖစ္ေစေရးအတြက္ အၾကမ္းဖက္မႈႏွင့္ သံသယေၾကာင့္ သေဘာထားကြဲလြဲေနေသာ အသိုင္းအဝိုင္းမ်ား ျပန္လည္ သင့္ျမတ္ေစရန္အတြက္ ယူနီဆက္ဖ္က ကြဲျပားျခားနားမႈႏွင့္ အမ်ိုဳးသားေရး သဟဇာတျဖစ္မႈဆိုင္ရာ ေလ့လာေရးအဖြဲ႕ ႏွင့္လည္း တြဲဖက္ေဆာင္ရြက္လ်က္ ရွိသည္။
 |
| ©UNICEF Myanmar/2016/Thiha Tun |
ကိုလီမူလာမွာ ေမာင္းေတာၿမိဳ႕တြင္ ပိုလီယိုေရာဂါျဖစ္ပြားမႈကို တိုက္ဖ်က္သည့္ ကာလအတြင္း ရပ္ရြာ လုပ္အားေပးတစ္ဦး ျဖစ္လာ သျဖင့္ ၎မွာလည္း အေရးပါ ေသာ အခန္းက႑တစ္ခု ျဖစ္ေပေတာ့သည္။
“ပိုလီယိုေရာဂါ ကာကြယ္ေဆးနဲ႔ ႀကိဳတင္ကာကြယ္ႏိုင္တဲ့ အျခား ေရာဂါေတြနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ သတင္း အခ်က္္အလက္ေတြ၊ အထူးသျဖင့္ အဲဒီေရာဂါေတြ ဘယ္လို ကူးတယ္၊ ဘယ္လို ကာကြယ္ႏိုင္တယ္ဆုိတဲ့အေၾကာင္း ရပ္ရြာလူထုက မသိဘူး။ အဲဒါကို ကၽြန္ေတာ္က ေျပာင္းလဲခ်င္တာ။ အဲဒါမွ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ရပ္ရြာက တျခားမိသားစုေတြလည္း သူတုိ႔ကေလးေတြ ပိုလီယိုျဖစ္ႏုိင္တဲ့ အႏၱရာယ္ကို သိရွိၿပီး ကာကြယ္ႏုိင္မွာပါ” ဟု ၎က ဆုိသည္။
ရပ္ရြာလုပ္အားေပးတစ္ဦးျဖစ္သည့္ ၎က ကာကြယ္ေဆး ထိုး/တိုက္ေကၽြးသည့္ ရက္မ်ားကို မိဘမ်ားအား တစ္အိမ္တက္ဆင္း အေၾကာင္းၾကားလ်က္ အိမ္တြင္မရွိျခင္း စသည့္ အေၾကာင္းအမ်ဳိးမ်ဳိးေၾကာင့္ ကာကြယ္ေဆး ထိုး/တုိက္ေကၽြးျခင္း မျပဳလုိက္ရေသာ ကေလးမ်ားကို လည္း ၎က လိုက္လံမွတ္သားသည္။ ထုိ႔ေနာက္ က်န္းမာေရးအဖြဲ႕မ်ား ထပ္မံလာေရာက္ႏုိင္ရန္ အတြက္ ၎က ယင္းကေလးငယ္မ်ားႏွင့္ အိမ္ေထာင္စုမ်ားကို စာရင္းေရးမွတ္သည္။
ထို႔အျပင္ မိမိ၏ ကေလးငယ္မ်ားကို ကာကြယ္ေဆး ထိုး/တိုက္ေကၽြးျခင္း မျပဳႏုိင္ဟု ျငင္းဆန္ေနေသာ မိဘမ်ားႏွင့္ ေတြ႕ဆံုတုိင္းလည္း ကာကြယ္ေဆး၏ အေရးပါမႈအေၾကာင္းကို ၎က ရွင္းလင္းနားခ်သည္။
“ပိုလီယိုေဆး တုိက္ေကၽြးမႈတစ္ခုလုပ္ေတာ့ မိခင္တစ္ေယာက္က သူ႔ကေလးကို ကာကြယ္ေဆး မတုိက္ႏုိင္ဘူးလို႔ ျငင္းေနလို႔ အကူအညီေပးဖို႔ ကၽြန္ေတာ့္ကို လာေခၚၾကတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ကေလး ျဖစ္ခဲ့တဲ့ကိစၥနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ဘယ္ေလာက္ထိ အခက္အခဲေတြ ရင္ဆုိင္ခဲ့ရတဲ့အေၾကာင္း သူ႕ကို ျပန္ေျပာျပတယ္။ သူ႔အိမ္အထိ ကာကြယ္ေဆးေရာက္လာတဲ့အတြက္ သူကံေကာင္းတယ္၊ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔သားအတြက္ အခ်ိန္္မီမရႏုိင္ခဲ့တာ အဲဒီေဆးပဲဆုိတာ သူ႔ကို ေျပာျပတယ္” ဟု ၎က ေျပာသည္။ ေနာက္ဆံုးတြင္ အဆုိပါမိခင္မွာ နားလည္သြားၿပီး ယင္းအိမ္တြင္းရွိ ကေလးမ်ားအားလံုးကို ကာကြယ္ေဆး တိုက္ေကၽြးႏုိင္ခဲ့သည္။
ကိုလီမူလာအား ရပ္ရြာမွ ေလးစားလိုက္နာေပးမႈရွိလာေစျခင္းျဖင့္ ၎က ယဥ္ေက်းမႈႏွင့္ ဘာသာေရး အဆီးအတားကို ခ်ဳိးဖ်က္ႏုိင္သကဲ့သို႔ အေတြ႕အၾကံဳကို ေျပာျပျခင္းျဖင့္လည္း ႏွလံုးသားႏွင့္ အေတြးမ်ားအထိ ေရာက္ရွိေစခဲ့သည္။ ကိုလီမူလာကဲ့သို႔ ရပ္ရြာလုပ္အားေပးမ်ား၏ အလုပ္မွာ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ ပိုလီယိုေရာဂါကာကြယ္ေရး အားေကာင္းေစရန္အတြက္ အဓိက လိုအပ္ခ်က္ပင္ ျဖစ္ေပသည္။
ထို႔အျပင္ မိမိ၏ ကေလးငယ္မ်ားကို ကာကြယ္ေဆး ထိုး/တိုက္ေကၽြးျခင္း မျပဳႏုိင္ဟု ျငင္းဆန္ေနေသာ မိဘမ်ားႏွင့္ ေတြ႕ဆံုတုိင္းလည္း ကာကြယ္ေဆး၏ အေရးပါမႈအေၾကာင္းကို ၎က ရွင္းလင္းနားခ်သည္။
“ပိုလီယိုေဆး တုိက္ေကၽြးမႈတစ္ခုလုပ္ေတာ့ မိခင္တစ္ေယာက္က သူ႔ကေလးကို ကာကြယ္ေဆး မတုိက္ႏုိင္ဘူးလို႔ ျငင္းေနလို႔ အကူအညီေပးဖို႔ ကၽြန္ေတာ့္ကို လာေခၚၾကတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ကေလး ျဖစ္ခဲ့တဲ့ကိစၥနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ဘယ္ေလာက္ထိ အခက္အခဲေတြ ရင္ဆုိင္ခဲ့ရတဲ့အေၾကာင္း သူ႕ကို ျပန္ေျပာျပတယ္။ သူ႔အိမ္အထိ ကာကြယ္ေဆးေရာက္လာတဲ့အတြက္ သူကံေကာင္းတယ္၊ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔သားအတြက္ အခ်ိန္္မီမရႏုိင္ခဲ့တာ အဲဒီေဆးပဲဆုိတာ သူ႔ကို ေျပာျပတယ္” ဟု ၎က ေျပာသည္။ ေနာက္ဆံုးတြင္ အဆုိပါမိခင္မွာ နားလည္သြားၿပီး ယင္းအိမ္တြင္းရွိ ကေလးမ်ားအားလံုးကို ကာကြယ္ေဆး တိုက္ေကၽြးႏုိင္ခဲ့သည္။
ကိုလီမူလာအား ရပ္ရြာမွ ေလးစားလိုက္နာေပးမႈရွိလာေစျခင္းျဖင့္ ၎က ယဥ္ေက်းမႈႏွင့္ ဘာသာေရး အဆီးအတားကို ခ်ဳိးဖ်က္ႏုိင္သကဲ့သို႔ အေတြ႕အၾကံဳကို ေျပာျပျခင္းျဖင့္လည္း ႏွလံုးသားႏွင့္ အေတြးမ်ားအထိ ေရာက္ရွိေစခဲ့သည္။ ကိုလီမူလာကဲ့သို႔ ရပ္ရြာလုပ္အားေပးမ်ား၏ အလုပ္မွာ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ ပိုလီယိုေရာဂါကာကြယ္ေရး အားေကာင္းေစရန္အတြက္ အဓိက လိုအပ္ခ်က္ပင္ ျဖစ္ေပသည္။
ၿပီးပါၿပီ။
No comments:
Post a Comment