ေက်ာင္းမေနႏိုင္သည့္ ကေလးသူငယ္မ်ား၏ ဘဝမ်ား - တစ္မိနစ္စာ

ေရးသားသူ Jessica Aumann



©UNICEF Myanmar/2015/Jessica Aumann

အသက္ (၁၂)ႏွစ္ရွိၿပီျဖစ္တဲ့ ခင္စႏၵာဝင္း တစ္ေယာက္ သူမရဲ႕ ဇာတ္လမ္းေလးကို ဘာသာျပန္ ေျပာေပးမယ့္သူအလာကို ပလတ္စတစ္ထိုင္ခံု ပန္းေရာင္ေပၚတြင္ ျပံဳးကာ စိတ္ရွည္လက္ရွည္ ထိုင္ေစာင့္ ေနေတာ့သည္။

”ဆိုင္ကလုန္းမုန္တိုင္း တိုက္ေတာ့ အကုန္ပ်က္စီးသြားတယ္” ဟု သူမက ေျပာသည္။ ”သမီးတို႔ အိမ္ပါ ပါသြားတယ္။”

”မုန္တိုင္းတိုက္ျပီး ေနာက္ပိုင္း ေဖေဖနဲ႕ေမေမ ဧရာဝတီကေန ရန္ကုန္ကို ေျပာင္းသြားတယ္။ သမီးတို႔ ကေလးေတြ အားလံုးကေတာ့ အဖိုးနဲ႔ က်န္ေနခဲ့တယ္။ ေမေမနဲ႔ ေဝးေနရတာကို အရမ္းဝမ္းနည္းၿပီး ဖုန္းေျပာတိုင္း တအား ငိုမိတယ္” ဟု သူမက ေျပာသည္။

The lives of out of school children in one minute

By Jessica Aumann

 

©UNICEF Myanmar/2015/Jessica Aumann

Khin Sander Win is 12 years old. She sits patiently on the pink plastic bench, smiling and waiting for the interpreter to come and help her tell her story.

“When the cyclone came it took everything” she says. “We lost our house”.

“After the storm my mother and father moved from Ayeyarwaddy to Yangon, and we children all stayed behind with my grandfather. I used to talk to my mother on the phone and I would feel so sad to be apart from her, I would cry a lot” she says.